ἀλγεινότατος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀλγεινότατος < υπερθετικός βαθμός του επιθέτου ἀλγεινός

Επίθετο

ἀλγεινότατος, ἀλγεινοτάτη, ἀλγεινότατον (συγκριτικός βαθμός: ἀλγεινότερος, αλλά υπάρχουν και οι τύποι ἀλγίων και ἄλγιστος αντίστοιχα)

• ο πλέον αλγεινός, ο πλέον οδυνηρός

Συγγενικά

• ἀλγεινῶς
• ἀλγέω
• ἀλγηρός,ά,όν
• ἀλγινόεις, -εσσα, εν
• ἀλγύνω
• ἀλγηδών-όνος
• ἄλγημα
• ἄλγησις
• πιθανόν και τα:
• ἀλεγεινός, ή, όν (αλγεινός, δυσάρεστος)
• ἀλεγίζω (φροντίζω, μεριμνώ)
• ἀλεγύνω (προετοιμάζω, επιμελούμαι, δειπνώ με άλλους)