ἐξαμαρτεῖν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Απαρέμφατο

ἐξαμαρτεῖν

• απαρέμφατο ενεργητικού αορίστου του ἐξαμαρτάνω

  ※  4ος/3ος↑ αιώνας ⌘ Μένανδρος, Γνῶμαι Μονόστιχοι, στίχ. 221 (ρκαʹ)

  Δὶς ἐξαμαρτεῖν ταὐτὸν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ.

Πηγές

• ἐξαμαρτάνω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐξαμαρτάνω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ΜΟΡΦΩ@ΛΟΓΕΙΟΝ