ῥέκτις

Νέα ελληνικά (el)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ῥέκτις < αρχαία ελληνική ῥέκ(της) (μορφή του ῥεκτήρ) + κατάληξη θηλυκού -τις (μαρτυρείται από το 1888)

Ουσιαστικό

ῥέκτις θηλυκό

• (καθαρεύουσα) ρέκτις, θηλυκό του ρέκτης

  ※  Εἰς τὴν ῥέκτιδα προθυμίαν τοῦ κ. διευθυντοῦ τῶν Ταχυδρομείων καὶ Τηλεγράφων (…) θὰ ὀφείλωμεν ὅσον οὔπω καὶ τὴν σύστασιν τῶν ταχυδρομικῶν ταμιευτηρίων. (Ἐφημερίς, 27 Οκτωβρίου 1888, σελ. 4· βλ. και Περὶ Χαριλάου Τρικούπη, ἐκ δημοσιευμάτων ἀπὸ τοῦ Μαΐου 1884, ἐν εἴδει ἡμερολογίου, τ. γʹ, ἐν Ἀθήναις 1908, σελ. 217.)

  ※  (…) οὐδεμία κομματικὴ χροιὰ διέκρινε προχθὲς τοὺς φιλέργους πολίτας τῆς ῥέκτιδος νήσου (…) (16 Απριλίου 1889)

  ※  Ἡ Ἀγγλία τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ὑπὸ τὰ σκῆπτρα τῆς περινουστάτης καὶ ῥέκτιδος Ἐλισάβετ διετέλει ἐν ὀργασμῷ προόδου (…) (1891)

Άλλες μορφές

• ῥέκτειρα