ρέκτις

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ρέκτις	οι	ρέκτιδες
γενική	της	ρέκτιδος (ρέκτιδας)	των	ρεκτίδων (ρέκτιδων)
αιτιατική	τη	ρέκτιδα	τις	ρέκτιδες
κλητική		ρέκτι (ρέκτις)		ρέκτιδες
Κλίση από τα αρχαία ελληνικά. Οι τύποι γενικής '-ιδας, -'ιδων, στη δημοτική.
Κατηγορία όπως «συνεργάτις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρέκτις < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ῥέκτις < αρχαία ελληνική ῥέκτ(ης) + -ις (μαρτυρείται από το 1888)

Ουσιαστικό

ρέκτις θηλυκό

• (αρχαιοπρεπές) θηλυκό του ρέκτης

  ※  Μια ρέκτις που στη μικρή ζωή της, πάντοτε αναζητούσε το κάτι παραπάνω και το κάτι διαφορετικό sportlive.gr

  ※  Η ρέκτις Αντιδήμαρχος πολιτισμού του Δήμου […] προσκάλεσε πριν μερικούς μήνες νεαρούς καλλιτέχνες γκράφιτι (: τοιχογράφημα, ακιδογράφημα) της πατρίδας μας, να προσέλθουν στην Καστοριά και να στολίσουν με ανάλογα έργα τους το δημοτικό κτίριο πολιτισμού και τουρισμού, που βρίσκεται μέσα στο πάρκο της «Ολυμπιακής Φλόγας» fos-kastoria

Άλλες μορφές

• ρέκτειρα

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν έχουν ξεχωριστή λέξη για το θηλυκό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε ρέκτης

    ρέκτις