Παράρτημα:Ουσιαστικά (αρχαία ελληνικά)

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Γλώσσα: Αρχαία ελληνικά » Παράρτημα:Γραμματική » Παράρτημα:Ουσιαστικά
1η κλίση :: 2η κλίση :: 3η κλίση :: ανώμαλα
για τους συντάκτες: όλα τα Πρότυπα κλίσης ουσιαστικών
Δείτε και to Παράρτημα:Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)

Το ουσιαστικό[επεξεργασία]

«Ὀνόματα οὐσιαστικὰ»
Το ουσιαστικό όνομα είναι μέρος του λόγου που αναφέρεται

Πίνακες κλιτικών παραδειγμάτων[επεξεργασία]

Οι πίνακες κλιτικών παραδειγμάτων περιλαμβάνουν, όπως θέλει η παράδοση, όλους τους κλιτικούς τύπους, αμάρτυρους και μαρτυρημένους στην κλασική διάλεκτο των αττικών συγγραφέων.
Στους πίνακες κλίσης σημειώνεται η προσωδία (μακρό, βραχύ) για τις καταλήξεις κάθε ουσιαστικού, βοηθώντας στην εξήγηση του τονισμού. Η προσωδία για το θέμα της λέξης σημειώνεται σε ξεχωριστή γραμμή, όπως αναγράφεται σε λεξικά. Αν χρειαστεί να διευκρινιστεί ο τονισμός ή η ύπαρξη ενός τύπου, αναζητείται στα κείμενα (π.χ. στο @scaife.perseus), όπως στα λήμματα τοῦρτα, Γλυκέριον ή στην κλίση 'Μηνᾶς'. Κάθε τύπος τεκμηριώνεται από τις Γραμματικές αλλά και κείμενα των γραμματικών της αλεξανδρινής περιόδου (#Πηγές).
Σημειώνονται και τύποι διαλέκτων, όπως στο Ἑρμῆς, ὄρνις, ἔρις, Αἰνείας. Αν είναι αρκετοί, δίνεται δεύτερος πίνακας κλίσης, ειδικά για κάποια διάλεκτο (όπως των επικών τύπων).

Κατηγορίες
Κάθε κλιτικό παράδειγμα έχει την Κατηγορία του. Ένα ευρετήριο της κάθε κλίσης:

π.χ. Κατηγορία:Ουσιαστικά με κλίση όπως το 'κτήτωρ' (αρχαία ελληνικά)

Εκεί υπάγονται όλες οι λέξεις (κύρια ονόματα, προσηγορικά ουσιαστικά, αρχαία κι ελληνιστικά, εξαιρέσεις, ιδιαιτερότητες). Οι υποκατηγορίες που υπάγονται στην κλίση συγκεντρώνουν εκείνα από τα μέλη της με κάποιο τέτοιο χαρακτηριστικό.

Είδη[επεξεργασία]

Όλες οι Κατηγορίες: Κατηγορία:Ουσιαστικά κατά την κλίση (αρχαία ελληνικά).

Τα αρχαία ελληνικά ουσιαστικά κατηγοριοποιούνται:
Ως προς τη σημασία

Ως προς την κλίση

Ως προς το γένος

Αριθμός[επεξεργασία]

Singularia tantum[επεξεργασία]

Κατηγορία:Ουσιαστικά χωρίς πληθυντικό (αρχαία ελληνικά)

Mόνο στον ενικό singulare tantum (πληθυντικός: singularia tantum) στη λατινική ορολογία.
Συνήθως είναι κύρια ονόματα'.
Όμως έχουν πληθυντικό:

  • Τα ονόματα θνητών, αλλά και πολλά θεωνύμια, έχουν και πληθυντικό που, είτε μαρτυρείται σε πηγές, όπως Δίες, Αἴαντες, Πάριδες, είτε είναι κανονικός τύπος κατά την κλίση. Μερικά θεωνύμια ή όνομα μοναδικού μυθικού προσώπου, μόνο στον ενικό.
  • Τα τοπωνύμια, συχνά έχουν και πληθυντικό, καθώς υπήρχαν περισσότεροι τόποι με το ίδιο όνομα.

Pluralia tantum[επεξεργασία]

Κατηγορία:Ουσιαστικά χωρίς ενικό (αρχαία ελληνικά)

Mόνο στον πληθυντικό plurale tantum (πληθυντικός: pluralia tantum) στη λατινική ορολογία.

Πηγές[επεξεργασία]

Για τους κλιτικούς τύπους κάθε ουσιαστικού όπως μαρτυρούνται στα αρχαία κείμενα, συμβουλευόμαστε τα λεξικά στο {{Π:ΛΟΓΕΙΟΝ}}.

Τις #Πηγές στο Παράρτημα Γραμματικής. Όπως:

Επίσης, αρχαίες Γραμματικές, όπως

→ και δείτε  πηγές χωριστά για κάθε κλίση