αποφαλάκρωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποφαλάκρωση	οι	αποφαλακρώσεις
γενική	της	αποφαλάκρωσης*	των	αποφαλακρώσεων
αιτιατική	την	αποφαλάκρωση	τις	αποφαλακρώσεις
κλητική		αποφαλάκρωση		αποφαλακρώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποφαλακρώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποφαλάκρωση < ἀποφαλάκρωσις < ἀποφαλακρόω/ἀποφαλακρῶ < ἀπό + φαλακρός < φαλός (<φάω) + ἄκρος

Ουσιαστικό

αποφαλάκρωση θηλυκό

1. (κυριολεκτικά) η μετατροπή κάποιου σε φαλακρό
2. αποψίλωση

   ≈ συνώνυμα:: απογύμνωση, αποδάσωση, αποδένδρωση, αποψίλωση, εκδάσωση, ερήμωση, (αργκό) τσάπινγκ

   ≠ αντώνυμα:: αναδάσωση, δάσωση, δενδροφύτευση

Μεταφράσεις

    αποφαλάκρωση