δρυς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δρυς	οι	δρύες
γενική	της	δρυός	των	δρυών
αιτιατική	τη	δρυ	τις	δρυς
κλητική		δρυ		δρύες
όπως «δρυς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δρυς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δρῦς

Ουσιαστικό

δρυς θηλυκό

• (δέντρο) η βελανιδιά

Συγγενικά

• δρύινος
• δρυμός
• Δρυάδες
• δρυμώδης
• δρυοβάλανος
• δρυοβαφής
• δρυοδεψία
• δρυοκολάπτης
• δρυμοβάτης
• δρυόπη
• δρυοδεψία
• δρυμοφυλακή

Δείτε επίσης

• δρυς στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    δρυς

→ δείτε τη λέξη βελανιδιά