προκατήχηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προκατήχηση	οι	προκατηχήσεις
γενική	της	προκατήχησης*	των	προκατηχήσεων
αιτιατική	την	προκατήχηση	τις	προκατηχήσεις
κλητική		προκατήχηση		προκατηχήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προκατηχήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προκατήχηση < ελληνιστική κοινή προκατήχησις < προκατηχέω < κατηχέω < αρχαία ελληνική ἠχέω

Ουσιαστικό

προκατήχηση θηλυκό

• (αρχαιοπρεπές) η προκαταρκτική εισαγωγική κατήχηση

Μεταφράσεις

    προκατήχηση