προσαράσσω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

προσαράσσω (ελληνιστική κοινή) < προσ- + αρχαία ελληνική ἀράσσω / ἀράττω

Ρήμα

προσαράσσω

• (ελληνιστική κοινή)
  1. ρίχνω κάτι πάνω σε άλλο
  2. εξορμώ, πέφτω με δύναμη πάνω σε κάτι

     ※  ⌘ Πλούταρχος, Βίοι παράλληλοι Μάρκελλος, 15

     σκοπέλοις προσήρασσον (για πλοία)

Άλλες μορφές

• αττικός τύπος : προσαράττω

Πηγές

• προσαράσσω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• προσαράσσω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.