φυσικότης

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φυσικότης < φυσικ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

φυσικότης, -ότητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η φυσικότητα

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .