χαρακτήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χαρακτήρ < χαράσσω

Ουσιαστικό

χαρακτήρ αρσενικό

1. ο χαράκτης (π.χ. νομισμάτων)
2. το όργανο χάραξης
3. το χάραγμα, αυτό που χαράχτηκε, το σχέδιο
4. τα γράμματα, οι αριθμοί
5. τα χαρακτηριστικά του προσώπου
6. η ειδοποιός διαφορά σε πρόσωπα, ζώα, αντικείμενα, κείμενα κ.λπ., η ιδιότητα που τα ξεχωρίζει από άλλα είδη αλλά και από ομοειδή

   χαρακτήρ γλώσσης : η διάλεκτος

   χαρακτήρ Δημοσθένους ή δικανικός χαρακτήρ ή γλαφυρός χαρακτήρ: στυλ, τεχνοτροπία, ύφος ρητορικής

7. ο χαρακτήρας, το σύνολο των βασικών ιδιοτήτων (πνευματικων και ιδιοσυγκρασιακών) που χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο

   ἀνδρὸς χαρακτήρ ἐκ λόγου γνωρίζεται

Συγγενικά

• χαράσσω
• χαρακτηρίζω