ἴα

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αριθμητικό

το αριθμητικό «εἷς»
αριθμός	ενικός
γένη → πτώσεις ↓	αρσενικό	θηλυκό	θηλυκό (επικός, ιωνικός, αιολικός)	ουδέτερο
ονομαστική	εἷς ἕεις (επικός) ἰός (επίθετο)	μίᾰ	ἴᾰ μίη (όψιμος ιωνικός)	ἕν
γενική	ἑνός	μιᾶς	ἰῆς	ἑνός
δοτική	ἑνί	μιᾷ	ἰῇ	ἑνί
αιτιατική	ἕνᾰ	μίᾰν	ἴᾰν	ἕν
Παράρτημα:Γραμματική: Αριθμητικά

ἴα θηλυκό

• αιολικός & ιωνικός τύπος του μία, ονομαστική ενικού, θηλυκού γένους του εἷς

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ἴα

• επικός τύπος : ονομαστική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του ἰός

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

ἴα ᾰ ουδέτερο

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού του ἴον