bracket

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
bracket	brackets

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈbɹækɪt/

^ⓘ 

Ουσιαστικό

bracket ^(en)

1. (τυπογραφία, μαθηματικά, πληροφορική) σύμβολο, συνήθως σε ζεύγη (αριστερό, δεξιό σύμβολο), που χρησιμοποιούνται για να ξεχωρίσουν κείμενο, όπως και στις μαθηματικές εκφράσεις

   ↪ angle brackets - γωνιώδεις αγκύλες - <…>

   ↪ curly brackets - άγκιστρα - {…}

   ↪ round brackets - παρενθέσεις - (…)

   ↪ square brackets - αγκύλες - […]

2. η τάξη, τιμή, ηλικία, εισόδημα κ.λπ. που βρίσκονται μέσα σε ένα συγκεκριμένο πεδίο

   ↪ He belongs to the top income bracket.

   Ανήκει στην ανώτατη εισοδηματική τάξη.

Υπερώνυμα

• punctuation mark
• symbol

Πηγές

• bracket - Oxford Learner's Dictionaries