venio

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

venio < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *gʷem-. Συγγενή: σανσκριτική गच्छति (gácchati) και αρχαία ελληνική βαίνω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈwe.ni.oː/

^ⓘ 

Ρήμα

venio ^(la) (veniō⁴, vēnī, ventum, venīre)

• έρχομαι, πλησιάζω

Συγγενικά

• adventus

Σύνθετα

• advenio
• adinvenio
• antevenio
• circumvenio
• contravenio
• convenio
• devenio
• disconvenio
• evenio
• intervenio
• invenio
• obvenio
• pervenio
• praevenio
• provenio
• revenio
• subvenio
• supervenio
• transvenio
• ventio
• ventito
• vento

Κλίση

Δ' συζυγία (venio, veni, ventum, venire)

Ενεργητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: veniō, venis, venit, venimus, venitis, veniunt. Υποτακτική: veniăm, veniās, veniăt, veniāmus, veniātis, veniant. Προστακτική: -, veni, -, -, venite, -. Απαρέμφατο: venire. Μετοχή: veniēns, veniēns, veniēns (-ntis). Παρατατικός Οριστική: veniēbăm, veniebās, veniebăt, veniebāmus, veniebātis, veniebant. Υποτακτική: venirĕm, venirēs, venirĕt, venirēmus, venirētis, venirent. Μέλλοντας Οριστική: veniăm, veniēs, veniĕt, veniēmus, veniētis, venient. Υποτακτική: venturus-a-um sim, sis, sit, venturi-ae-a simus, sitis, sint. Προστακτική: -, venitō, venitō, -, venitōte, veniuntō. Απαρέμφατο: venturum-am-um/os-as-a esse. Μετοχή: venturus-a-um. Παρακείμενος Οριστική: venī, venīstī, venĭt, venĭmus, venīstis, venērunt (ή venēre). Υποτακτική: venĕrĭm, venĕrĭs, venĕrĭt, venĕrĭmus, venĕrĭtis, venĕrint. Απαρέμφατο: venisse Υπερσυντέλικος Οριστική: venĕram, venĕrās, venĕrăt, venĕrāmus, venĕrātis, venĕrant. Υποτακτική: venissĕm, venissēs, venissĕt, venissēmus, venissētis, venissent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: venĕro, venĕrĭs, venĕrĭt, venĕrimus, venĕritis, venĕrint. Γερούνδιο veniendi, veniendō, veniendum, veniendo. Σουπίνο ventum, ventu. Παθητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: veniŏr, veniris (-re), venitur, venimur, venimĭni, veniuntur. Υποτακτική: veniăr, veniāris (-re), veniātur, veniāmur, veniāmini, veniantur. Προστακτική: -, venire, -, -, venimĭni, -. Απαρέμφατο: venirī Παρατατικός Οριστική: veniēbăr, veniēbāris (-re), veniēbātur, veniēbāmur, veniēbămĭnī, veniēbantur. Υποτακτική: venirĕr, venirēris, venirētur, venirēmur, venirēmini, venirentur. Μέλλοντας Οριστική: veniăr, veniēris, veniētur, veniēmur, veniēmĭni, venientur. Υποτακτική: -, -, -, -, -, -, Προστακτική: -, venitor, venitor, -, -, veniuntor. Απαρέμφατο: ventum īrī. Παρακείμενος Οριστική: ventus-a-um sum, es, est, venti-ae-a sumus, estis, sunt. Υποτακτική: ventus-a-um sim, sis, sit, venti-ae-a simus, sitis, sint. Απαρέμφατο: ventum-am-um/-os-as-a esse. Μετοχή: ventus-a-um Υπερσυντέλικος Οριστική: ventus-a-um eram, eras, erat, venti-ae-a eramus, eratis, erant. Υποτακτική: ventus-a-um essem, esses, esset, venti-ae-a essemus, essetis, essent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: ventus-a-um ero, eris, erit, venti-ae-a erimus, eritis, erunt. Απαρέμφατο: ventum-am-um/-os-as-a fore. Γερουνδιακό veniendus-a-um

 

Πηγές

• venio - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.