ομνύω

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης: ὀμνύω

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

ομνύω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὀμνύω, μορφή του ὄμνυμι

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /oˈmni.o/
τυπογραφικός συλλαβισμός: ο‐μνύ‐ω

Ρήμα[επεξεργασία]

ομνύω, αόρ.: ώμοσα, κυρίως στο ενεστωτικό θέμα (χωρίς παθητική φωνή)

  • (λόγιο, επίσημο) ορκίζομαι, παίρνω όρκο, δίνω όρκο, όρκο ιερό
    Ομνύω εις το όνομα της Aγίας και Ομοουσίου και Aδιαιρέτου Tριάδος να φυλάττω το Σύνταγμα και τους νόμους.
    ※  Ομνύει κάθε τόσο ν’ αρχίσει πιο καλή ζωή.
    Αλλ’ όταν έλθ’ η νύχτα […] στην ίδια
    μοιραία χαρά, χαμένος, ξαναπηαίνει.
    Κωνσταντίνος Καβάφης, Ομνύει, στίχοι 1-2, 5-6

Κλίση[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]