κρείττων

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	κρείττων	τὸ	κρεῖττον
γενική	τοῦ/τῆς	κρείττονος	τοῦ	κρείττονος
δοτική	τῷ/τῇ	κρείττονῐ	τῷ	κρείττονῐ
αιτιατική	τὸν/τὴν	κρείττονᾰ - κρείττω	τὸ	κρεῖττον
κλητική ὦ!		κρεῖττον		κρεῖττον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	κρείττονες - κρείττους	τὰ	κρείττονᾰ - κρείττω
γενική	τῶν	κρειττόνων	τῶν	κρειττόνων
δοτική	τοῖς/ταῖς	κρείττοσῐ(ν)	τοῖς	κρείττοσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	κρείττονᾰς - κρείττους	τὰ	κρείττονᾰ - κρείττω
κλητική ὦ!		κρείττονες - κρείττους		κρείττονᾰ - κρείττω
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	κρείττονε	τὼ	κρείττονε
γεν-δοτ	τοῖν	κρειττόνοιν	τοῖν	κρειττόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'μείζων' όπως «μείζων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Κλιτικός τύπος επιθέτου

κρείττων

• αττικός τύπος του κρείσσων