ξεκάμωμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ξεκάμωμα	τα	ξεκαμώματα
γενική	του	ξεκαμώματος	των	ξεκαμωμάτων
αιτιατική	το	ξεκάμωμα	τα	ξεκαμώματα
κλητική		ξεκάμωμα		ξεκαμώματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξεκάμωμα < μεσαιωνική ελληνική ξεκάμωμα < μεσαιωνική ελληνική ξεκάμω και ξεκάνω < ξεκάμνω < από τον αόριστο ἐξέκαμον ή άλλο τύπο του ἐκκάμνω

Ουσιαστικό

ξεκάμωμα ουδέτερο

1. η μεγάλη κούραση
2. η εξοντωση (πολιτική, ηθική), το αποτελείωμα, ο αφανισμός

   Φαυλοκρατία! Συνεργασία πολιτικῶν, ἀστυνομικῶν καί ληστῶν γιά το ξεκάμωμα τοῦ Βενιζέλου (ο σκιτσογράφος Ηλίας Κουμετάκης το 1940)

3. η αναίρεση μιας πράξης

   Κακό σκυλί που να μην έχη κλήρα! είνε ίδιος στο κάμωμα όπως και στο ξεκάμωμα….. (Ανδρ. Καρκαβίτσας, Οι Αρχαιολόγοι)

Εκφράσεις

• ένα το κάμωμα ένα και το ξεκάμωμα

Μεταφράσεις

    ξεκάμωμα