παρέκταση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παρέκταση	οι	παρεκτάσεις
γενική	της	παρέκτασης*	των	παρεκτάσεων
αιτιατική	την	παρέκταση	τις	παρεκτάσεις
κλητική		παρέκταση		παρεκτάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παρεκτάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρέκταση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή παρέκτα(σις) + -ση < παρεκτείνω. Αναλύεται σε παρ- + έκταση.

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈɾe.kta.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρέ‐κτα‐ση

Ουσιαστικό

παρέκταση θηλυκό

1. το αποτέλεσμα του παρεκτείνω, η αύξηση της έκτασης

   ≈ συνώνυμα: επέκταση

2. (γραμματική) η προσθήκη μιας συλλαβής, είτε με προσθήκη, είτε με επένθεση

   ↪ το «εχάρηκε» είναι άλλος τύπος του «εχάρη» με την προσθήκη της παρέκτασης του -κε

Δείτε επίσης

• επαύξηση
• επιμήκυνση

Μεταφράσεις

    παρέκταση