ἰών

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἰών	ἡ	ἰοῦσᾰ	τὸ	ἰόν
γενική	τοῦ	ἰόντος	τῆς	ἰούσης	τοῦ	ἰόντος
δοτική	τῷ	ἰόντῐ	τῇ	ἰούσῃ	τῷ	ἰόντῐ
αιτιατική	τὸν	ἰόντᾰ	τὴν	ἰούσᾰν	τὸ	ἰόν
κλητική ὦ!		ἰών		ἰοῦσᾰ		ἰόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἰόντες	αἱ	ἰοῦσαι	τὰ	ἰόντᾰ
γενική	τῶν	ἰόντων	τῶν	ἰουσῶν	τῶν	ἰόντων
δοτική	τοῖς	ἰοῦσῐ(ν)	ταῖς	ἰούσαις	τοῖς	ἰοῦσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	ἰόντᾰς	τὰς	ἰούσᾱς	τὰ	ἰόντᾰ
κλητική ὦ!		ἰόντες		ἰοῦσαι		ἰόντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἰόντε	τὼ	ἰούσᾱ	τὼ	ἰόντε
γεν-δοτ	τοῖν	ἰόντοιν	τοῖν	ἰούσαιν	τοῖν	ἰόντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'φυγών' όπως «φυγών» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἰών

• μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος εἶμι