δοκεῖ

Αρχαία ελληνικά (grc)

(Χρειάζεται βασικούς χρόνους στο τρίτο πρόσωπο)

Ρήμα

δοκεῖ (απρόσωπο ρήμα)

• (απρόσωπο + δοτική προσωπική ή με απαρέμφατο) κρίνω ότι, μου φαίνεται ότι, φαίνεται καλό, αποφασίζω να

  ⮡  ἔδοξεν Ἀργείοισιν (αποφάσισαν, τους φάνηκε καλό να..)

  ⮡  ἔδοξε τῇ βουλῇ και ἔδοξε τῷ δήμῳ (η βουλή ή ο δήμος αποφάσισαν να...)

Παράγωγα

• ἀποδοκεῖ

Ρηματικός τύπος

δοκεῖ

1. γ΄ πρόσωπο ενικού οριστικής ενεργητικού ενεστώτα του δοκῶ (συνηρημένο) → δείτε δοκέω
2. β΄ πρόσωπο ενικού οριστικής μεσοπαθητικού ενεστώτα (δοκοῦμαι) του δοκῶ (συνηρημένο)