θαμβά

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

θαμβά < θαμβ(ός) + -ά, με λόγια επίδραση στην προφορά του θαμπά < θαμπός

Επίρρημα

θαμβά

• (καθαρεύουσα) θαμπά

  ※  έβλεπε το παράθυρον της γειτόνισσας κλειστόν, βωβόν, και τον φεγγίτην να λάμπη θαμβά, θολά (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Ο Έρωτας στα χιόνια στη Βικιθήκη [σε μονοτονικό])

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

θαμβά

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους του θαμβός