σίτησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

σίτησις < σῖτος

Ουσιαστικό

σίτησις θηλυκό (της σιτήσεως)

1. η κατανάλωση φαγητού, η διατροφή,
2. η διατροφή με δημόσια δαπάνη

   σίτησις' ἐν Πρυτανείῳ

Συγγενικά

• σιτέω
• σιτεύω και σιτίζω (ταϊζω, παχαίνω κάποιον) και σιτίζομαι
• σιτευτός,ή,όν
• σιτηρός,ά,όν (απο σιτάρι, σταρένιος, εδώδιμος)
• σιτηρέσιον (τροφιμα, ζωοτροφές αλλά και ο μισθός του στατιώτη)
• το σιτίον και συνηθέστερα στον πληθ. τα σιτία