σπλῆνα

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

σπλῆνα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική σπλήν (αρσενικό), από την αιτιατική ενικού «τὸν σπλῆνα» → και δείτε περισσότερα στην Ετυμολογία στο σπλήνα

Ουσιαστικό

σπλῆνα θηλυκό

• (ανατομία) η σπλήνα

  ※  τὴν σπλῆναν του (14ος αιώνας, Ιωάννης Σταφιδάς, Ιατροσόφια (1385), 3.85)

  άλλες μορφές: σπλήνη (θηλυκό), λόγιο αρσενικό: σπλήν

Κλιτικοί τύποι

• σπλῆναν (αιτιατική ενικού)

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• §2.6.6. - The Cambridge Grammar of Medieval and Early Modern Greek. (2019) [Η Γραμματική του Κέμπριτζ για τα μεσαιωνικά και πρώιμα νέα ελληνικά] (στα αγγλικά) Των David Holton, Geoffrey Horrocks, Marjolijne Janssen, Tina Lendari, Io Manolessou & Notis Toufexis. Cambridge University Press. 4 τόμοι. DOI - εισαγωγή
• Σπλῆνα milza - σελ. 378 1ου μέρους - Somavera, Alessio da / Ἀλέξιος ὁ Σουμαβέραιος (1709), Θησαυρός της ρωμαϊκής και της φραγκικής γλώσσας. Στο Παρίτζι:Από την τυπογραφίαν του Μιχαήλ Γκινιάρδ, ͵αψ΄ θ΄. Τesoro della lingua greca-volgare ed italiana. Parigi:Appresso Michele Guignard, M.DCC.IX. @anemi
• σπλήνη - LBG, σπλήν - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

σπλῆνα αρσενικό

• αιτιατική ενικού του σπλήν