Ενεργητικός Παρακείμενος |
προσωπικές εγκλίσεις |
οριστική |
υποτακτική |
ευκτική |
προστακτική |
ἐγώ |
ἤγγελκα |
ἠγγέλκω / ἠγγελκώς, ἠγγελκυῖα, ἠγγελκός ὦ |
ἠγγέλκοιμι / ἠγγελκώς, ἠγγελκυῖα, ἠγγελκός εἴην |
- |
σύ |
ἤγγελκας |
ἠγγέλκῃς / ἠγγελκώς, ἠγγελκυῖα, ἠγγελκός ᾖς |
ἠγγέλκοις / ἠγγελκώς, ἠγγελκυῖα, ἠγγελκός εἴης |
ἠγγελκώς, ἠγγελκυῖα, ἠγγελκός ἴσθι |
οὗτος |
ἤγγελκε |
ἠγγέλκῃ / ἠγγελκώς, ἠγγελκυῖα, ἠγγελκός ᾖ |
ἠγγέλκοι / ἠγγελκώς, ἠγγελκυῖα, ἠγγελκός εἴη |
ἠγγελκώς, ἠγγελκυῖα, ἠγγελκός ἔστω |
ἡμεῖς |
ἠγγέλκαμεν |
ἠγγέλκωμεν / ἠγγελκότες, ἠγγελκυῖαι, ἠγγελκότα ὦμεν |
ἠγγέλκοιμεν / ἠγγελκότες, ἠγγελκυῖαι, ἠγγελκότα εἴημεν/εἶμεν |
- |
ὑμεῖς |
ἠγγέλκατε |
ἠγγέλκητε / ἠγγελκότες, ἠγγελκυῖαι, ἠγγελκότα ἦτε |
ἠγγέλκοιτε / ἠγγελκότες, ἠγγελκυῖαι, ἠγγελκότα εἴητε/εἶτε |
ἠγγελκότες, ἠγγελκυῖαι, ἠγγελκότα ἔστε |
οὗτοι |
ἠγγέλκασι(ν) |
ἠγγέλκωσι(ν) / ἠγγελκότες, ἠγγελκυῖαι, ἠγγελκότα ὦσι(ν) |
ἠγγέλκοιεν / ἠγγελκότες, ἠγγελκυῖαι, ἠγγελκότα εἴησαν/εἶεν |
ἠγγελκότες, ἠγγελκυῖαι, ἠγγελκότα ἔστων |
ονοματικοί τύποι |
απαρέμφατο |
μετοχή |
ἠγγελκέναι |
ἠγγελκώς |
ἠγγελκυῖα |
ἠγγελκός |