ἑλώριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ἑλώριον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἑλώριον ουδέτερο

• (για άταφα πτώματα) λάφυρο, λεία, αρπαγή, βορά

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 1 (Α. Λοιμός. Μῆνις.), στίχ. 4 (στίχοι 4-5)

  αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν | οἰωνοῖσί τε πᾶσι,

  κι έδωκεν αυτούς αρπάγματα των σκύλων | και των ορνέων

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

Συνώνυμα

• ἕλωρ

Πηγές

• ἑλώριον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἑλώριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.