αρπαγή

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αρπαγή	οι	αρπαγές
γενική	της	αρπαγής	των	αρπαγών
αιτιατική	την	αρπαγή	τις	αρπαγές
κλητική		αρπαγή		αρπαγές
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αρπαγή < αρχαία ελληνική ἁρπαγή

Προφορά

ΔΦΑ : /aɾ.pa.ˈʝi/

Ουσιαστικό

αρπαγή θηλυκό

1. βίαιη απόσπαση ξένου πράγματος
2. (γενικότερα) κλοπή, σφετερισμός
3. απαγωγή

   η αρπαγή της Περσεφόνης

Άλλες μορφές

• (1,2) άρπαγμα

Μεταφράσεις

    αρπαγή

γαλλικά : rapt (fr), enlèvement (fr)

• → δείτε τις λέξεις άρπαγμα, κλοπή και απαγωγή

|}