Βάκτριος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Βάκτριος	ἡ	Βακτρίᾱ	τὸ	Βάκτριον
γενική	τοῦ	Βακτρίου	τῆς	Βακτρίᾱς	τοῦ	Βακτρίου
δοτική	τῷ	Βακτρίῳ	τῇ	Βακτρίᾳ	τῷ	Βακτρίῳ
αιτιατική	τὸν	Βάκτριον	τὴν	Βακτρίᾱν	τὸ	Βάκτριον
κλητική ὦ!		Βάκτριε		Βακτρίᾱ		Βάκτριον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Βάκτριοι	αἱ	Βάκτριαι	τὰ	Βάκτριᾰ
γενική	τῶν	Βακτρίων	τῶν	Βακτρίων	τῶν	Βακτρίων
δοτική	τοῖς	Βακτρίοις	ταῖς	Βακτρίαις	τοῖς	Βακτρίοις
αιτιατική	τοὺς	Βακτρίους	τὰς	Βακτρίᾱς	τὰ	Βάκτριᾰ
κλητική ὦ!		Βάκτριοι		Βάκτριαι		Βάκτριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Βακτρίω	τὼ	Βακτρίᾱ	τὼ	Βακτρίω
γεν-δοτ	τοῖν	Βακτρίοιν	τοῖν	Βακτρίαιν	τοῖν	Βακτρίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Βάκτριος < Βάκτρ(α) + -ιος

Επίθετο

Βάκτριος, -α, -ον

• (ελληνιστική κοινή) (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος των Βάκτρων

Πηγές

• Βάκτριος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.