αὐλητρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	αὐλητριδ-
ονομαστική	ἡ	αὐλητρίς	αἱ	αὐλητρίδες
γενική	τῆς	αὐλητρίδος	τῶν	αὐλητρίδων
δοτική	τῇ	αὐλητρίδῐ	ταῖς	αὐλητρίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	αὐλητρίδᾰ	τὰς	αὐλητρίδᾰς
κλητική ὦ!		αὐλητρίς*		αὐλητρίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		αὐλητρίδε
γεν-δοτ	τοῖν		αὐλητρίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αὐλητρίς < αὐλη(τής) + -τρίς

Ουσιαστικό

αὐλητρίς θηλυκό

• η αυλητρίδα

Άλλες μορφές

• (ελληνιστική κοινή) αὐλήτρια

Πηγές

• αὐλητρίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• αὐλητρίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.