δαγύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δαγύς	αἱ	δαγῦδες
γενική	τῆς	δαγῦδος	τῶν	δαγύδων
δοτική	τῇ	δαγῦδῐ	ταῖς	δαγῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	δαγῦδᾰ	τὰς	δαγῦδᾰς
κλητική ὦ!		δαγύς		δαγῦδδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δαγῦδε
γεν-δοτ	τοῖν		δαγύδοιν
Με μακρό ύψιλον στο θέμα -ύς -ῦδος.
3η κλίση, Κατηγορία 'χλαμύς' όπως «δαγύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δαγύς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

δαγύς, -ῦδος θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) κέρινη κούκλα, μαριονέτα

Πηγές

• δαγύς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δαγύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.