επίπλους

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	επίπλους	οι	επίπλοι
γενική	του	επίπλου	των	επίπλων
αιτιατική	τον	επίπλου & επίπλουν	τους	επίπλους
κλητική		επίπλου		επίπλοι
Ο τύπος της αιτιατικής ενικού σε -ουν, από την αρχαία κλίση.
Κατηγορία όπως «απόπλους» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επίπλους < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπίπλους < ἐπί + πλοῦς. Συγχρονικά αναλύεται σε επί- + πλους

Ουσιαστικό

επίπλους αρσενικό

• (αρχαιοπρεπές) η επίθεση με πλοίο εναντίον εχθρικού πλοίου ή στόλου

Μεταφράσεις

    επίπλους