εὐθηνία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	εὐθηνίᾱ	αἱ	εὐθηνίαι
γενική	τῆς	εὐθηνίᾱς	τῶν	εὐθηνιῶν
δοτική	τῇ	εὐθηνίᾳ	ταῖς	εὐθηνίαις
αιτιατική	τὴν	εὐθηνίᾱν	τὰς	εὐθηνίᾱς
κλητική ὦ!		εὐθηνίᾱ		εὐθηνίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		εὐθηνίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		εὐθηνίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εὐθηνία < εὐθην(ός) + -ία. Διαφορετικό, αλλά συχνά συγχεόταν με την εὐθένεια μετά το 2ο αιώνα: εὐθένια. Και γραφή εὐθυνία από το εὔθηνος. Δείτε εὐθενέω

δείτε και νέα ελληνικά: φτήνια

Ουσιαστικό

εὐθηνία θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. αφθονία, πληρότητα
   • (ειδικότερα) αφθονία σιτηρών
2. (προσωποποιημένη} θεά της αφθονίας

Συγγενικά

• εὐθενέω, ῶ
• εὐθηνέω, ῶ
• εὐθυνός

Πηγές

• εὐθηνία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.