λανός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	λανός	αἱ	λανοί
γενική	τῆς	λανοῦ	τῶν	λανῶν
δοτική	τῇ	λανῷ	ταῖς	λανοῖς
αιτιατική	τὴν	λανόν	τὰς	λανούς
κλητική ὦ!		λανέ		λανοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λανώ
γεν-δοτ	τοῖν		λανοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ὁδός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λανός < ληνός

Ουσιαστικό

λανός θηλυκό

• δωρικός τύπος του ληνός

Πηγές

• λανός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λανός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.