ξεριζωμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ξεριζωμός	οι	ξεριζωμοί
γενική	του	ξεριζωμού	των	ξεριζωμών
αιτιατική	τον	ξεριζωμό	τους	ξεριζωμούς
κλητική		ξεριζωμέ		ξεριζωμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξεριζωμός < ξεριζώνω < αρχαία ελληνική ἐκριζόω

Ουσιαστικό

ξεριζωμός αρσενικό

1. η απόσπαση δια της βίας, ο διωγμός ή η αναγκαστική για οικονομικούς λόγους αποχώρηση ατόμου ή κοινότητας ή έθνους από την πατρίδα του ή από τον τόπο στον οποίο γεννήθηκε

   O ξερiζωμός των Μικρασιατών, των Κωνσταντινουπολιτών, των Αρμενίων

   Ο ξεριζωμός του μετανάστη που λαχταράει να γυρίσει στην πατρίδα του αλλα για οικονομικούς λόγους μένει μακριά

2. (μεταφορικά) η βίαιη απόσπαση από τις πολιτιστικές ρίζες

   ο ξεριζωμός των λέξεων, το ξεγύμνωμα του τοποίου από τις επενδύσεις της μνήμης... (για το έργο "Ο Ξεριζωμός" του Ιρλανδού Μπράιαν Φρίελ)

   Αυτή είναι η καρδιά του προβλήματος: ο ξεριζωμός απ' τα δικά μας (ενν. έθιμα, λέξεις)

Μεταφράσεις

    ξεριζωμός

αγγλικά : uprooting (en) γαλλικά : déracinement (fr)