ορμάθιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ορμάθιση	οι	ορμαθίσεις
γενική	της	ορμάθισης*	των	ορμαθίσεων
αιτιατική	την	ορμάθιση	τις	ορμαθίσεις
κλητική		ορμάθιση		ορμαθίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ορμαθίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ορμάθιση < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ὁρμάθι(σις) + -ση < ελληνιστική κοινή ὁρμᾰθίζω < αρχαία ελληνική ὁρμᾰθός < ὅρμος

Ουσιαστικό

ορμάθιση θηλυκό

• (λόγιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του ορμαθίζω

Μεταφράσεις

    ορμάθιση

Πηγές

• ορμάθιση - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)