παμβώτωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	παμβώτωρ	οἱ	παμβώτορες
γενική	τοῦ	παμβώτορος	τῶν	παμβωτόρων
δοτική	τῷ	παμβώτορῐ	τοῖς	παμβώτορσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	παμβώτορᾰ	τοὺς	παμβώτορᾰς
κλητική ὦ!		παμβῶτορ		παμβώτορες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παμβώτορε
γεν-δοτ	τοῖν		παμβωτόροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτήτωρ' όπως «κτήτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παμβώτωρ < (πᾶς) παμ- + βώτωρ

Ουσιαστικό

παμβώτωρ, -ορος αρσενικό ή θηλυκό (θηλυκό & παμβῶτις)

• που τρέφει τους πάντες

Συγγενικά

• Παμβωτάδης
• παμβῶτις

Πηγές

• παμβώτωρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.