παρακνήμιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	παρακνήμιον	τὰ	παρακνήμιᾰ
γενική	τοῦ	παρακνημίου	τῶν	παρακνημίων
δοτική	τῷ	παρακνημίῳ	τοῖς	παρακνημίοις
αιτιατική	τὸ	παρακνήμιον	τὰ	παρακνήμιᾰ
κλητική ὦ!		παρακνήμιον		παρακνήμιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παρακνημίω
γεν-δοτ	τοῖν		παρακνημίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρακνήμιον < παρα- + κνήμ(η) +-ιον

Ουσιαστικό

παρακνήμιον, -ίδος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (ανατομία) το εξωτερικό οστούν της κνήμης, το αντικνήμιο, το καλάμι

  άλλες μορφές: παρακνημίς

  ≠ αντώνυμα: προκνήμιον

Πηγές

• παρακνήμιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.