σουνέτι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σουνέτι	τα	σουνέτια
γενική	του	σουνετιού	των	σουνετιών
αιτιατική	το	σουνέτι	τα	σουνέτια
κλητική		σουνέτι		σουνέτια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σουνέτι < (άμεσο δάνειο) τουρκική sünnet < αραβική سنة (sunna)

Ουσιαστικό

σουνέτι ουδέτερο

• (παρωχημένο) (λαϊκότροπο) περιτομή
  • Είχε τουρκέψει κάτω από βία, τόν καιρό τής άτυχης έκείνης επανάστασης τού 1770, τούρκεμα” κανονικό μέ «σουνέτι» (περιτομή) άπό Τούρκο παπά (Χότζα).
  • Αυτός και η οικογένειά του είχαν σήμερα μεγάλη γιορτή, ίσως τη μεγαλύτερη που μπορούσε να έχει ένα τούρκικο σπίτι: ο μικρός του γιος θα έκανε το σουνέτι.

Συγγενικά

• σουνετισμένος

Μεταφράσεις

    σουνέτι

→ δείτε τη λέξη περιτομή