σούρτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σούρτης	οι	σούρτες
γενική	του	σούρτη	των	σουρτών
αιτιατική	τον	σούρτη	τους	σούρτες
κλητική		σούρτη		σούρτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σούρτης < σύρτης με τροπή [i] > [u] λόγω της παρουσίας τού [ɾ] (→ δείτε και τη λέξη  σούρνω < σύρω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsuɾ.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σούρ‐της

Ουσιαστικό

σούρτης αρσενικό

• (λαϊκότροπο) ο σύρτης

Συγγενικά

• κωλοσούρτης
• τυφλοσούρτης

→ και δείτε τις λέξεις σύρτης και σύρω

Μεταφράσεις

    σούρτης

→ δείτε τη λέξη σύρτης