τομεύς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	τομεύς	οἱ	τομεῖς - τομῆς*
γενική	τοῦ	τομέως	τῶν	τομέων
δοτική	τῷ	τομεῖ	τοῖς	τομεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	τομέᾱ	τοὺς	τομέᾱς
κλητική ὦ!		τομεῦ		τομεῖς - τομῆς*
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τομῆ1 ή τομεῖ2
γεν-δοτ	τοῖν		τομέοιν
* αττικός τύπος 1 όπως στη Γραμματική του Smyth 2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'βασιλεύς' όπως «βασιλεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τομεύς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

τομεύς, -έως αρσενικό

1. κάτι που κόβει, τέμνει (όωπς μαχαίρι, πέλεκυς)
2. (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• τομεύς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τομεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.