ἀπελευθερία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀπελευθερίᾱ	αἱ	ἀπελευθερίαι
γενική	τῆς	ἀπελευθερίᾱς	τῶν	ἀπελευθεριῶν
δοτική	τῇ	ἀπελευθερίᾳ	ταῖς	ἀπελευθερίαις
αιτιατική	τὴν	ἀπελευθερίᾱν	τὰς	ἀπελευθερίᾱς
κλητική ὦ!		ἀπελευθερίᾱ		ἀπελευθερίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀπελευθερίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀπελευθερίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀπελευθερία < ἀπελεύθερος + -ία

Ουσιαστικό

ἀπελευθερία θηλυκό

• απελευθερία