ἁγισμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἁγισμός	οἱ	ἁγισμοί
γενική	τοῦ	ἁγισμοῦ	τῶν	ἁγισμῶν
δοτική	τῷ	ἁγισμῷ	τοῖς	ἁγισμοῖς
αιτιατική	τὸν	ἁγισμόν	τοὺς	ἁγισμούς
κλητική ὦ!		ἁγισμέ		ἁγισμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἁγισμώ
γεν-δοτ	τοῖν		ἁγισμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἁγισμός (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἁγίζω, ἁγισ- + -μός

Ουσιαστικό

ἁγισμός αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) συνώνυμο του ἐναγισμός, το αφιέρωμα προς τους νεκρούς, η προσφορά θυσίας σε αυτούς

  ※  1ος αιώνας πκε ⌘ Διόδωρος Σικελιώτης Βιβλιοθήκη Ἱστορική , 4.39

  διόπερ ὡς ἥρωι ποιήσαντες ἁγισμοὺς καὶ χώματα κατασκευάσαντες […]

Πηγές

• ἁγισμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.