ἐγκαινισμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἐγκαινισμός	οἱ	ἐγκαινισμοί
γενική	τοῦ	ἐγκαινισμοῦ	τῶν	ἐγκαινισμῶν
δοτική	τῷ	ἐγκαινισμῷ	τοῖς	ἐγκαινισμοῖς
αιτιατική	τὸν	ἐγκαινισμόν	τοὺς	ἐγκαινισμούς
κλητική ὦ!		ἐγκαινισμέ		ἐγκαινισμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐγκαινισμώ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐγκαινισμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐγκαινισμός < ἐγκαινίζω < ἐν + αρχαία ελληνική καινίζω < καινός

Ουσιαστικό

ἐγκαινισμός αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) άλλη μορφή του ἐγκαίνισις