Ὄθρυς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἡ ὁ	Ὄθρυς
γενική	τῆς τοῦ	Ὄθρυος
δοτική	τῇ τῷ	Ὄθρυῐ̈
αιτιατική	τὴν τὸν	Ὄθρυν
κλητική ὦ!		Ὄθρυ
Αρσενικό ή θηλυκό.
3η κλίση, Κατηγορία 'βότρυς' όπως «βότρυς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ὄθρυς < ὄθρυν (ὄθρυς)

Κύριο όνομα

Ὄθρυς θηλυκό (ή και αρσενικό)

• (βουνό) η Όθρυς στη Θεσσαλία

Πηγές

• Ὄθρυς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Ὄθρυς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.