Στύξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
	Στῠγ-
ονομαστική	ἡ	Στύξ
γενική	τῆς	Στυγός
δοτική	τῇ	Στυγῐ́
αιτιατική	τὴν	Στύγᾰ
κλητική ὦ!		Στύξ
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
3η κλίση, Κατηγορία 'φλόξ' όπως «φλόξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Στύξ < στυγέω / στυγῶ

Κύριο όνομα

Στύξ θηλυκό

• (ελληνική μυθολογία, ποταμός) η Στύγα

Πηγές

• Στύξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Στύξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.