δοτική

Δείτε επίσης : Κατηγορία:Όροι με δοτική (νέα ελληνικά)

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δοτική	οι	δοτικές
γενική	της	δοτικής	των	δοτικών
αιτιατική	τη	δοτική	τις	δοτικές
κλητική		δοτική		δοτικές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δοτική < (διαχρονικό) ελληνιστική κοινή δοτική (εννοείται πτῶσις) < ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου δοτικός < δίδωμι

δοτική θηλυκό

(γραμματική) μια από τις πτώσεις των ονομάτων σε διάφορες γλώσσες όπως τα αρχαία ελληνικά, τα λατινικά, τα γερμανικά κλπ· συχνά δηλώνει το πρόσωπο στο οποίο καταλήγει η ενέργεια του ρήματος, αλλά χρησιμοποιείται επίσης για τη δήλωση επιρρηματικών εννοιών και μετά από συγκεκριμένες προθέσεις
Στις φράσεις «δόξα τω Θεώ», «τοις μετρητοίς» κ.ά έχουμε επιβίωση στα νέα ελληνικά μιας αρχαίας δοτικής

Με την αρχαία ελληνική δοτική ταυτίστηκαν οι αρχαιότερες πτώσεις της τοπικής και της οργανικής
Στα νέα ελληνικά η δοτική έχει δώσει τη θέση της σε εμπρόθετα με τις προθέσεις σε και με, αλλά συνεχίζει να χρησιμοποιείται και στη δημοτική σε πάγιες εκφράσεις
Κατηγορία:Όροι με δοτική (νέα ελληνικά)

δοτική

δοτική θηλυκό

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δοτική	αἱ	δοτικαί
γενική	τῆς	δοτικῆς	τῶν	δοτικῶν
δοτική	τῇ	δοτικῇ	ταῖς	δοτικαῖς
αιτιατική	τὴν	δοτικήν	τὰς	δοτικᾱ́ς
κλητική ὦ!		δοτική		δοτικαί
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δοτικᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		δοτικαῖν
1η κλίση όπως «τιμή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δοτική (εννοείται πτῶσις) < ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου δοτικός < δίδωμι

δοτική θηλυκό

δοτική θηλυκό