επίθετο

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	επίθετο	επίθετα
γενική	επιθέτου	επιθέτων
αιτιατική	επίθετο	επίθετα
κλητική	επίθετο	επίθετα

Ετυμολογία

επίθετο < αρχαία ελληνική ἐπίθετον, ουδέτερο του ἐπίθετος < ρήμα ἐπιτίθημι, (προσθέτω κάτι), (καθαρεύουσα: επίθετον)

Προφορά

ΔΦΑ : /ɛ.ˈpi.θɛ.tɔ/

Ομώνυμα

• επείθετο

Ουσιαστικό

επίθετο ουδέτερο

1. (γραμματική) κλιτή λέξη που χαρακτηρίζει το ουσιαστικό, φανερώνοντας κάποια ποιότητα ή ιδιότητά του
2. το επώνυμο

Συγγενικές λέξεις

• επίθεμα
• επίθεση
• επιθετικός
• επιθετικότητα
• επιθέτω
• επίθετος

Μεταφράσεις

    επίθετο

αγγλικά : adjective (en) (1), surname (en) (2) αραβικά : نعت (ar) αρμενικά : ածական անուն (hy) (atsakan anun) αφρικάανς : adjektief (af) βιετναμικά : tính từ (vi) βουλγαρικά : прилагателно име (bg) (prilagatelno ime) βολαπούκ : ladyek (vo) γαλλικά : adjectif (fr) γερμανικά : Adjektiv (de) δανικά : adjektiv (da) εσθονικά : omadussõna (et) εσπεράντο : adjektivo (eo) ιαπωνικά : 形容詞 (ja) (keiyōshi) (けいようし) ιντερλίνγκουα : adjectivo (ia) ίντο : adjektivo (io) ισλανδικά : lýsingarorð (is) ισπανικά : adjetivo (es) ιταλικά : aggettivo (it) καταλανικά : adjectiu (ca) κινεζικά : 形容词 (zh) (xíngróngcí) κροατικά : pridjev (hr)

λατινικά : adiectivum (la) λινγκάλα : likonzámi (ln) νορβηγικά : adjektiv (no) ολλανδικά : adjectief (nl), bijvoeglijk naamwoord (nl) ουγγρικά : melléknév (hu) ουκρανικά : прикметник (uk) (prykmetnyk) παπιαμέντο : athetivo περσικά : صفت (fa) (sefat) πολωνικά : przymiotnik (pl) πορτογαλικά : adjectivo (pt) ρουμανικά : adjectiv (ro) ρωσικά : прилaгaтeльнoe (ru) (prilagatelnoje) σλοβακικά : prídavné meno (sk) σουηδικά : adjektiv (sv) τσεχικά : přídavné jméno (cs) τουρκικά : sıfat (tr), bilgisinde (tr) φεροϊκά : lýsingarorð (fo) φινλανδικά : adjektiivi (fi) φριζικά : eigenskipswurd (fy) χίντι : विशेषण (hi)

Κλιτή μορφή επιθέτου

επίθετο

• επίθετος, στην αιτιατική του ενικού
• ουδέτερο του επίθετος, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού