επίθετο

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το επίθετο τα επίθετα
      γενική του επιθέτου
& επίθετου 		των επιθέτων
    αιτιατική το επίθετο τα επίθετα
     κλητική επίθετο επίθετα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επίθετο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπίθετον, ουδέτερο του ἐπίθετος < ρήμα ἐπιτίθημι, (προσθέτω κάτι)
για το επώνυμο < αρχαία ελληνική σημασία: πρόσθετος, ελληνιστική φράση «ἐπίθετον ὄνομα», σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική surnom [1]
για τη λέξη που συνοδεύει όνομα < (λόγιο δάνειο) γαλλική épithète ή από epitheton (νεολατινικά)

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈpi.θe.to/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πί‐θε‐το

Ουσιαστικό

επίθετο ουδέτερο

  1. (γραμματική) κλιτή λέξη που χαρακτηρίζει το ουσιαστικό, φανερώνοντας κάποια ποιότητα ή ιδιότητά του
  2. ουσιαστικό ή επίθετο που συνοδεύει συχνά το όνομα κάποιου
    ↪ ένα ομηρικό επίθετο του Δία είναι «νεφεληγερέτης»
    → δείτε και τις λέξεις προσωνύμιο, μετωνυμία και αντονομασία
  3. → δείτε επώνυμο

Συγγενικές λέξεις

Μεταφράσεις

    μέρος τους λόγου (γραμματική)
    ουσιαστικό ή επίθετο που συνοδεύει συχνά το όνομα κάποιου
    οικογενειακό όνομα

→ δείτε τη λέξη επώνυμο

Ετυμολογία 2

επίθετο: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

επίθετο

Αναφορές

  1. ↑ επίθετο -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=επίθετο&oldid=5585193"