επώνυμο
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /eˈpo.ni.mo/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πώ‐νυ‐μο
Ετυμολογία 1
[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | επώνυμο | τα | επώνυμα |
| γενική | του | επωνύμου & επώνυμου |
των | επωνύμων |
| αιτιατική | το | επώνυμο | τα | επώνυμα |
| κλητική | επώνυμο | επώνυμα | ||
| Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
- επώνυμο < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐπώνυμον, ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο < αρχαία ελληνική ἐπώνυμος.[1] Συγχρονικά αναλύεται σε επ- + -ώνυμο. Δείτε και όνομα.
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
επώνυμο ουδέτερο
- το οικογενειακό όνομα κάποιου, το επίθετό του
- ⮡ Το μικρό του όνομα είναι Δημήτρης και το επώνυμό του είναι Δημητρόπουλος.
Συνώνυμα
[επεξεργασία]Σύνθετα
[επεξεργασία]Συγγενικά
[επεξεργασία]- επώνυμα (επίρρημα)
- επωνυμία
- επωνυμικός
- επώνυμος
- επωνύμως (επίρρημα)
Δείτε επίσης
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
Ετυμολογία 2
[επεξεργασία]- επώνυμο: κλιτικός τύπος
Κλιτικός τύπος επιθέτου
[επεξεργασία]επώνυμο
Αναφορές
[επεξεργασία]
- ↑ επώνυμο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Κατηγορίες:
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'πρόσωπο' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά ουδέτερα (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με πρόθημα επ- (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με επίθημα -ώνυμο (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Κλιτικοί τύποι επιθέτων (νέα ελληνικά)
- Επώνυμα (νέα ελληνικά)
- Ανδρικά επώνυμα (νέα ελληνικά)
- Γυναικεία επώνυμα (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)