άρρην

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

άρρην < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἄρρην, τύπος του ἄρσην - ιωνικός, αιολικός, κρητικός τύπος : ἔρσην / ἔρση (δροσιά)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈa.rin/

τυπογραφικός συλλαβισμός : άρ‐ρην

Επίθετο

άρρην αρσενικό, άρρην θηλυκό, άρρεν ουδέτερο (κλιτικοί τύποι από την αρχαία κλίση στο ἄρρην)

• (λόγιο) αρσενικός

  ⮡  τα θήλεα άνθη φέρουν μόνο ύπερο, ενώ τα άρρενα φέρουν στήμονες

  ⮡  Γυμνάσιο αρρένων

  ⮡  Εγεννήθη άρρην απόγονος του Αυτοκράτορος.

Αντώνυμα

• θήλυς → δείτε και τη λέξη θῆλυς (αρχαία ελληνική)

Δείτε επίσης

• άρρενας

Μεταφράσεις

    άρρην

→ δείτε τη λέξη αρσενικός