μετοχετεύω
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- μετοχετεύω < ελληνιστική κοινή μετοχετεύω < μετ- + ὀχετεύω < ὀχετός
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /me.to.çeˈte.vo/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : με‐το‐χε‐τεύ‐ω
Ρήμα[επεξεργασία]
μετοχετεύω, αόρ.: μετοχέτευσα, παθ.φωνή: μετοχετεύομαι, π.αόρ.: μετοχετεύθηκα, μτχ.π.π.: μετοχετευμένος
Κλίση[επεξεργασία]
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | μετοχετεύω | μετοχέτευα | θα μετοχετεύω | να μετοχετεύω | μετοχετεύοντας | |
| β' ενικ. | μετοχετεύεις | μετοχέτευες | θα μετοχετεύεις | να μετοχετεύεις | μετοχέτευε | |
| γ' ενικ. | μετοχετεύει | μετοχέτευε | θα μετοχετεύει | να μετοχετεύει | ||
| α' πληθ. | μετοχετεύουμε | μετοχετεύαμε | θα μετοχετεύουμε | να μετοχετεύουμε | ||
| β' πληθ. | μετοχετεύετε | μετοχετεύατε | θα μετοχετεύετε | να μετοχετεύετε | μετοχετεύετε | |
| γ' πληθ. | μετοχετεύουν(ε) | μετοχέτευαν μετοχετεύαν(ε) |
θα μετοχετεύουν(ε) | να μετοχετεύουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | μετοχέτευσα | θα μετοχετεύσω | να μετοχετεύσω | μετοχετεύσει | ||
| β' ενικ. | μετοχέτευσες | θα μετοχετεύσεις | να μετοχετεύσεις | μετοχέτευσε | ||
| γ' ενικ. | μετοχέτευσε | θα μετοχετεύσει | να μετοχετεύσει | |||
| α' πληθ. | μετοχετεύσαμε | θα μετοχετεύσουμε | να μετοχετεύσουμε | |||
| β' πληθ. | μετοχετεύσατε | θα μετοχετεύσετε | να μετοχετεύσετε | μετοχετεύστε | ||
| γ' πληθ. | μετοχέτευσαν μετοχετεύσαν(ε) |
θα μετοχετεύσουν(ε) | να μετοχετεύσουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω μετοχετεύσει | είχα μετοχετεύσει | θα έχω μετοχετεύσει | να έχω μετοχετεύσει | ||
| β' ενικ. | έχεις μετοχετεύσει | είχες μετοχετεύσει | θα έχεις μετοχετεύσει | να έχεις μετοχετεύσει | ||
| γ' ενικ. | έχει μετοχετεύσει | είχε μετοχετεύσει | θα έχει μετοχετεύσει | να έχει μετοχετεύσει | ||
| α' πληθ. | έχουμε μετοχετεύσει | είχαμε μετοχετεύσει | θα έχουμε μετοχετεύσει | να έχουμε μετοχετεύσει | ||
| β' πληθ. | έχετε μετοχετεύσει | είχατε μετοχετεύσει | θα έχετε μετοχετεύσει | να έχετε μετοχετεύσει | ||
| γ' πληθ. | έχουν μετοχετεύσει | είχαν μετοχετεύσει | θα έχουν μετοχετεύσει | να έχουν μετοχετεύσει |
| |
Παθητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | μετοχετεύομαι | μετοχετευόμουν(α) | θα μετοχετεύομαι | να μετοχετεύομαι | ||
| β' ενικ. | μετοχετεύεσαι | μετοχετευόσουν(α) | θα μετοχετεύεσαι | να μετοχετεύεσαι | (μετοχετεύου) | |
| γ' ενικ. | μετοχετεύεται | μετοχετευόταν(ε) | θα μετοχετεύεται | να μετοχετεύεται | ||
| α' πληθ. | μετοχετευόμαστε | μετοχετευόμαστε μετοχετευόμασταν |
θα μετοχετευόμαστε | να μετοχετευόμαστε | ||
| β' πληθ. | μετοχετεύεστε | μετοχετευόσαστε μετοχετευόσασταν |
θα μετοχετεύεστε | να μετοχετεύεστε | (μετοχετεύεστε) | |
| γ' πληθ. | μετοχετεύονται | μετοχετεύονταν μετοχετευόντουσαν |
θα μετοχετεύονται | να μετοχετεύονται | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | μετοχετεύτηκα | θα μετοχετευτώ | να μετοχετευτώ | μετοχετευτεί | ||
| β' ενικ. | μετοχετεύτηκες | θα μετοχετευτείς | να μετοχετευτείς | μετοχετεύσου | ||
| γ' ενικ. | μετοχετεύτηκε | θα μετοχετευτεί | να μετοχετευτεί | |||
| α' πληθ. | μετοχετευτήκαμε | θα μετοχετευτούμε | να μετοχετευτούμε | |||
| β' πληθ. | μετοχετευτήκατε | θα μετοχετευτείτε | να μετοχετευτείτε | μετοχετευτείτε | ||
| γ' πληθ. | μετοχετεύτηκαν μετοχετευτήκαν(ε) |
θα μετοχετευτούν(ε) | να μετοχετευτούν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | έχω μετοχετευτεί | είχα μετοχετευτεί | θα έχω μετοχετευτεί | να έχω μετοχετευτεί | μετοχετευμένος | |
| β' ενικ. | έχεις μετοχετευτεί | είχες μετοχετευτεί | θα έχεις μετοχετευτεί | να έχεις μετοχετευτεί | ||
| γ' ενικ. | έχει μετοχετευτεί | είχε μετοχετευτεί | θα έχει μετοχετευτεί | να έχει μετοχετευτεί | ||
| α' πληθ. | έχουμε μετοχετευτεί | είχαμε μετοχετευτεί | θα έχουμε μετοχετευτεί | να έχουμε μετοχετευτεί | ||
| β' πληθ. | έχετε μετοχετευτεί | είχατε μετοχετευτεί | θα έχετε μετοχετευτεί | να έχετε μετοχετευτεί | ||
| γ' πληθ. | έχουν μετοχετευτεί | είχαν μετοχετευτεί | θα έχουν μετοχετευτεί | να έχουν μετοχετευτεί | ||
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
μετοχετεύω
|
|
Πηγές[επεξεργασία]
- Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Πηγές[επεξεργασία]
- μετοχετεύω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Κατηγορίες:
- Προέλευση λέξεων από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με πρόθημα μετ- (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ρήματα (νέα ελληνικά)
- Ρηματικές φωνές (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Λόγιοι όροι (νέα ελληνικά)
- Σπάνιοι όροι (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με πρόθημα μετ- (ελληνιστική κοινή)
- Ζητούμενα λήμματα (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)