ἐπτωχαδάκι

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἐπτωχαδάκι < ἐπτωχ(ός) + υποκοριστικό επίθημα -αδάκι < → δείτε τη λέξη πτωχός

Ουσιαστικό

ἐπτωχαδάκι ουδέτερο

• άλλη μορφή του πτωχαδάκι (φτωχαδάκι)

  ※  17ος αιώνας ⌘ παπα-Συναδινός, ιερεύς και σακελλάριος Σερρών, Xρονικό των Σερρών, φ. 32^r

  Ἀπέθανεν ὁ παπὰ κὺρ Μπατζὴς ὁ Ζιχνιώτης καὶ ἐνορίτης τοὺς Ἁγίους Θεοδώρους, ἄνθρωπος ὡς ν΄ χρονῶν, ἐπτωχαδάκι, ταπεινός, ἥσυχος, πρᾶος, ἄκακος, ἁπλοῦς, φιλοκκλήσιος· ἀμὴ ἦτον πολλὰ ἀγράμματος.

  απόσπασμα@books.google Textes, documents, études sur le monde byzantin, néohellénique, et balkanique, vol.1. 1996

Συνώνυμα

• → δείτε τη λέξη πτωχαδάκι

Πηγές

• «πτωχαδάκι» σελ.306, Τόμος 18 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης).   Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.